Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην αρχαιότητα αποτελούσαν μέρος των εορτασμών προς τιμή του Δία, βασιλιά όλων των Θεών του Ολύμπου. Η πρώτη γραπτή μαρτυρία για τους Αγώνες προέρχεται από το 900 π.Χ αλλά πιστεύεται πως υπήρχαν οι Αγώνες και πιο παλιά, αφού η μαρτυρία λεει πως οι αγώνες διοργανώνονταν κάθε 4 χρόνια.
Μέχρι το 650 π.Χ τους Αγώνες αποτελούσε μόνο ένα άθλημα, το τρέξιμο στα 192 μέτρα ενώ μετά προστέθηκαν και η πάλη, το πένταθλο, η ιππασία και ο αγώνας δρόμου με άρματα.
Κατά την διάρκεια των αγώνων, 7 μέρες πριν και 7 μέρες μετά, τηρούταν ανακωχή σε όλους τους πολέμους που γίνονταν στην Ελλάδα, πράγμα που δείχνει πως βάση διεξαγωγής των αγώνων ήταν η ειρήνη.
Δικαίωμα συμμετοχής είχαν μόνο οι άντρες και απαγορευόταν αυστηρά, με κίνδυνο την ποινή θανάτου, η είσοδος στις γυναίκες και στους δούλους. Οι αθλητές αγωνίζονταν γυμνοί και βραβεύονταν με ένα στεφάνι από κλαδιά ελιάς.
Το 393 μ.Χ ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α', απαγόρευσε την συνέχιση των Ολυμπιακών Αγώνων αφού ήταν ειδωλολατρικοί.
Μετά την διακοπή των Ολυμπιακών Αγώνων για αρκετό καιρό, η αναβίωσή τους έγινε από το Γάλλο Βαρόνο Πιέρ ντε Κουμπερτέν και τον Έλληνα Δημήτριο Βικέλα το 1896 στην Αθήνα, με ιδιαίτερη λαμπρότητα, στο Παναθηναϊκό στάδιο.
Στην Ολυμπία όπου τελούνταν παλαιότερα οι Ολυμπιακοί αγώνες βρίσκεται τώρα η έδρα της Διεθνής Ολυμπιακής Ακαδημίας.
Με την προσπάθεια της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων ήθελαν να επαναφέρουν το Ολυμπιακό Πνεύμα, τις αξίες που αντιπροσώπευε όπως ήταν το ήθος, η περηφάνια, η αγάπη για τη γη, ο σεβασμός, η δύναμη, η αγάπη για την ειρήνη και η συμφιλίωση των κρατών.
Κάθε τέσσερα χρόνια αυτό το πνεύμα αναβιώνει κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες ανεξάρτητα σε ποια χώρα διοργανώνονται, γι' αυτό άλλωστε οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι εξίσου σημαντικοί στην ανθρωπότητα όσο ήταν και οι αρχαίοι.
Σήμερα, όμως, εντυπωσιάζουν όχι μόνο με την απόδοση των αθλητών αλλά και με την αίγλη με την οποία διοργανώνονται και εξελίσσονται.
Τον θεατή εντυπωσιάζουν, εκτός άλλων, οι εγκαταστάσεις, τα νέα αθλήματα και άλλα πολλά δευτερεύοντα, τα οποία μπορεί να μην έχουν μεγάλη σημασία ή άμεση σχέση με τον αθλητισμό, αλλά φανερώνουν πως οι συγκεκριμένοι αγώνες είναι ξεχωριστοί, πως είναι γιορτή της ανθρωπότητας και όχι μια συνηθισμένη αθλητική διοργάνωση.
